بودای رستوران گردباد

بودای رستوران گردباد مؤلف: حامد حبیبی مجموعه داستان يک ماه بود كه هر شب به خانه كه می رسيدم می ديدم كسی يک كيسه زباله را درست گذاشته جلوِ در پاركينگ. خيلی ناراحت كننده بود. بايد در آن سوز سرما پياده می شدم، با پا آن را كنار می كشيدم و در را باز می كردم و بعد ماشين را توی پاركينگ می گذاشتم. صبح ها از كيسه زباله خبری نبود. كسی كه اين كار را می كرد نظم عجيبی در كارش داشت، هميشه كيسه را جای ثابتی می گذاشت و حتا يک روز هم وظيفه مقدسش را ترک نمی كرد. لجم درآمده بود. يک نفر كه حوصله ندارد تا سر كوچه برود آپارتمان ما را نشان كرده كه بی عرضگی از سروروی ساكنانش می ريزد؛ يک دبير بازنشسته و دخترش، پيرزن غرغروی پرچانه، زن و شوهری جوان كه فقط عجله دارند زودتر چراغ را خاموش كنند و من.